Ortak Acım Kerbela!

Dünya durdukça adýn, nefretle anýlacak
Kan ve gözyaþý oldun, artýk bana Kerbela!
Sanma ki bu nefretim, gittikçe azalacak
Mahþerde bile senden, davacýyým Kerbela!

Küfe baþ kaldýrýnca, Yezit denen zalime
On sekiz bin mektupla, gittiler Hüseyin’e
Dur desin istediler, bu zalimin zulmüne
Küfenin nankörlüðü, Yüz karasý Kerbela!

Peygamberin torunu, alýnca gel daveti
Hemen yola çýktýlar, Ýmam la maiyeti
Çok geçmeden görüldü Küfenin ihaneti
Yalnýz tenleri deðil, dini yaktýn Kerbela!

Muharremin biriydi, yola çýktýklarýnda
Ýmama gel diyenler, Yezidin saflarýnda
On gün su vermediler o çölün sýcaðýnda
Yürekleri kavruldu, lanet olsun Kerbela!

Savaþý baþlattýlar, Onunda Muharremin
Mübarek gözleriyle, oðul, kardeþ Hasan’ýn
Þehadetini gördü, her gün Ýmam Hüseyin
Buna can dayanýr mý, söyle bana Kerbela?

Bir bir geçti halleri, önünden gözlerimin
On gündür susuz kalan, çaresiz bedenlerin
Cehennem sýcaðýnda, kavrulan ciðerlerin
Sesini duyuyorum, sen duymadýn Kerbela?

Otuz üç ok saplandý, oldu hedef tahtasý
Onlar yetmemiþ gibi, kýrk dört kýlýç yarasý
Hüseyin’e saplanan, tarihin yüz karasý
Yezit denen o alçak! Soysuz kalsýn Kerbela!

Þimir denen canavar! Bitmedi düþmanlýðý
Ona insan denemez, þüpheli hayvanlýðý
Ayýrdý vücudundan, o mübarek baþýný
Bunlara da “Müslüman” denilir mi Kerbela?

Haram ayý Muharrem, bir matem ayý oldu
Bir çok olay bu ayda, kendine zemin oldu
Muharremin onunda Hüseyin þehit oldu
Nasýl kýydýlar ona söyler misin Kerbela?

Küfe Müslümanlarý yardým istemeseydi
Hasan ile Hüseyin yardýma gider miydi
Ýki cihan Server’i, “göz bebeklerim” derdi
Sen onlara da kýydýn, acým sonsuz Kerbela?

Kerbela! Sebep oldun, Ýslam’da ikiliðe
Allah’ýn tevhit dini, hasret kaldý birliðe
En büyük zararý sen, verdin inan bu dine
Alevi, Sünni, Þii’i; ortak acým Kerbela!

Ankara, 29.09.2017 - 09:09

Sosyal Medyada Paylaşın: