Yaprağın suhuletiyle nazar!
Zaman geldi ve yapraklar
En severek tutunduklarý, dallarý
Býrakmak sonunda kalýyorlardý.
Çaresiz ve sessizliðin eþiðinde
Ne kadar tutkunlardý, hazzýn, ahengin…
Zevkin, güzelliðin, etkilenmenin
Esin kaynaðý olmalarýnýn vakti gelmiþti iþte.
Öncelikle zaman ve mekânýn sahibi
Bir zaman dilimi içinde þekillendirmiþti
Her þeyi yeraltý fabrikasýnýn harika diyarýnda…
Oldukça basit gördüðümüz, toprak,
Su ve güneþ ne muazzam bir sermayedir.
Ekilen, büyütülen, biçilen hasat zamaný,
Hazanýn da beklediði vakit olmuþtur.
Ne yapsýn hayat devan ediyor.
Bir boþluða müsaade etmiyor bir diðeri yerini alýyor.
Eðildim sokaðýn artasýn da mahzun
Bir þekilde akýbetini bekleyen yapraðýn yaný baþýna…
Parmaklarýmla okþadým onlarý.
Sevgi kokuyorlardý. Vefayý anlatýyorlardý.
Metaneti vurguluyorlardý. Sabrý soluyorlardý.
Onlar vuslatýn ne demek olduðunu biliyorlardý.
Oysaki yalnýzca sararan ve kopan bir yapraktý.
Rüzgârýn esintisine dayanacak takati kalmamýþtý.
Ve en sevdiði yârinden
Ayrýlmak zorunda kalmýþtý.
Çaresizdi. Biganeydi.
Yüreðinin acýsý o kadar þiddetliydi ki,
Bu durumun hissedilmemesi açýsýndan
Yumuþaklýða ve yerlerde çamura, topraða
Bulanmaya adamýþtý adeta kendisini.
Adeta bir divane gibi…
Bir sazende gibi…
Bir aþkýn figanesi gibi…
Avuçlarýmla kucakladým onlarý, yeniden
Koklayarak akýbetlerinin hayýr olmasýný diledim.
Ýçlerinden birkaç tanesini güzelce
Mendilimin katlarýnda yatýrarak,
Ceketimin koyun cebine koydum.
Bu güzel yapraklar bana o kadar güzel
Manalar yüklüyordu ki, aldýðým haz tarifsizdi.
Alýp götürüyordu uzaklarda kokan diyarlara…
Aþka, sevdaya, hasrete, vefaya,
Dostluða birçok unutulan nice
Güzellikleri bir kez daha dalýnan kopan
Ve sokaklarda savrulan yaprakla anýyordum…
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.