M..... de SORDUM SENİ
Yine Sonbahar sarý sarý
Hýþýrtýlara karýþan damlacýklarla,
Düþümdeki gözyaþlarým...
Bitmeyecek sanýyorum bu dram.
Bir meyhanenin gramofonu
Ýðnenin cýzýrtýlarý.
Çal meyhaneci çal !
Hatýralarým canlanýyor bu akþam...
Sevdiðim masamda doldurduðum kadehte,
Ýlk i,diyorlar yan masada...
Doðru mu acaba?
Ýlk misin son musun?
Ýki yudumda kadehe soruyorum:
O da bilemiyor seni
Ýlk misin son musun?
Bak papyonlu bey ÝLK diyor.
Ne dersin Birtanem ?
Cýlýz cýlýz biri,Belki de son dur diyor...
Buna da mý sustun!
Neden sustun neden sustunuz!
Hep yalnýzlýk mý çilem!
Sen çal bari cýzýrtýnla hýþýrtýnla
Yýllarca elde gezen ,þimdiki hurda!
Aþkýmýz ölmedi yaþýyor de!
Kýrýk da olsa plaðýn ,takýlsan da;
On defa çal yüz defa çal,
Bin defa çal...
Aþkýmýz ölmedi yaþýyor.
Her SONBAHAR da,her sarýlýkda...
Canlanýyor canlanýyor,
Saðol hurda ,varol antika arkadaþým,
Bu akþam klasikden gidelim.
Günay Koçak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.