KIR

Kýrdan kýra dolaþýrken avare,
Rastladým kýr saçlý bir ihtiyara,
Dedim dede ne ararsýn burada,
Dedi ‘‘çocukluðumu, gören var mý?
Þen þakrak, deli dolu çocuklardýk
Sevmeyi bilirdik kini bilmezdik.
Oyunlarýmýz vardý. Yað satardýk.
Bal satardýk. Lakin dostu satmazdýk.
Okulu kýrar kýrlarda koþardýk.
Kekliklerin ötüþünü dinlerdik.
Aðaçlar altýnda mantar toplardýk.
Akþam nasýl olur hiç anlamazdýk.
Yýrtýk elbiseyle gelirdik eve,
Annem karþýlardý evde terlikle.
Kaçardýk dýþarý var gücümüzle.
Babam merdivende bizi görürdü.
Kýrlanmýþ kaþlarý kalkar inerdi.
Sonra kahkahayla güler geçerdi.
Ýnan çok güzel günlerimiz vardý’’.
Dedim amca geçti onlar gel beri.
Geçen günler artýk gelmez ki geri.
Þöyle biraz dinlen sonra dön geri.
Yorgun düþersen bulamazlar seni.
Buralar kýr ýssýz, tenha sen yalnýz.
Dedi az ‘’ilerde yaþýyorum yalnýz.
Oðlum vardý fakat çýktý hayýrsýz’’.
Kýr sakalý ýslanmaya baþladý.
Onu susturmamda mümkün olmadý.

Sosyal Medyada Paylaşın: