FAKİRLİK

Düþenin ahvalidir periþanlýk ve yokluk,
Hayatý gri, bazen de, solgundur sarýmtýrak,
Boðazda lokma sayýlý, görmedi hiç tokluk,
Karýn kefenlenmiþtir, açlýðý bastýrarak.

Kýþ gariplere hüzün, ayaz günler iç içe,
Kýt kanaat hayatý, daðlardadýr umutlar,
Zengin, bulur yolunu, yünlü kazakla keçe,
Fakir ne yapsýn acep, çaresizlik yumurtlar.

Kýrk bohça içindedir, aþýlmaz iþi aþý,
Sarmal olmuþ hayatý, bocalar da bocalar,
Moral eksi her zaman, üzgündür, çatýk kaþý,
Solgun yapýlý duvar, boyasýz boþ odalar.

Yoktur para metelik, cep delik çorap delik,
Yarýndan umut kesik, bu gün de kuþkuludur,
Var ile yok arasý, her bir iþi gündelik,
Çarþý pazar amele, onun bunun kuludur.

Fakirlik kahrolasý, yarým yamalak yaþam,
Kurudur ekmek kuru, zor bulur acý soðan,
Yemeðin derdindedir, nerede giyim kuþam?
Her gün ayrý bir hüzün, her gün ayrý dert o an.

Ýrfan Yýldýrým Çevik
Sosyal Medyada Paylaşın: