Öyle içtendi ki sana olan sözlerim, Öyle büyüktü ki sana olan sevgim, Öyle derin di ki sana olan düþlerim, Ve öyle güzeldi ki sana olan hayalim, Sen hiç bilemedin…
Sensiz, öyle yorgun ve kimsesiz ki yüreðim, Sensiz, öyle boþ ve halsiz ki bedenim, Sensiz, öyle acý ve uykusuz ki gecelerim, Sen hiç bilemedin…
Sarmýþ sevgim her yanýný, Gözlerim gözlerini, Hayatým düþlerini. Sarmýþ ellerim, Benim olmayan ellerini. Sen hiç bilemedin…
Gözlerine dalýp, Acý içinde kývrandýðýmý. Hayaline dalýp, Uykusuz kaldýðýmý. Sensizliðe dalýp, neler yaþadýðýmý. Seni ne kadar çok sevdiðimi Sen hiç bilemedin…
Oysa söyleyebilseydim Gözlerinin ta derinliklerine dalýp Seni ne kadar çok sevdiðimi, Ah bi söyleyebilseydim, Seni severek ve sana söyleyemeyerek Ne acýlar çektiðimi. Sen hiç bilemedin ki Seni ne kadar çok sevdiðimi Sen hiç bilemedin…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dara Bakırcıoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.