hangi karanlýkta durduysak
hep sol omuzdan dokundu hayat
bazen hüzün vurdu yüreðimize
bazen sevda
baharý çok uzak dursada bu aþkýn
göz alabildiðine sen durmuþsun
tüm göreceliklerime
ürkek bir tendi ellerinde dolaþan bu gece
bir baþka sevmeliymiþ ya insan yeniden
gücün yettiðince sevmelisin
korkularýma sunulan bir bedeldi
gözlerindeki bu tutku
yüreðinin sesiydi göðsünü yýrtarken
sözlerin yerine sevdiðine yemin saydýðým