Şimdi

Keþkeler Eyvahlar düþtü dilimden
Kalbim þükür ile atýyor þimdi
Fýrsatlar geldikçe kaçtý elimden
Elimde kalanlar yetiyor þimdi

Sýrtýmda þefkatin býçak izleri
Zamanla tanýdým sahte yüzleri
Gözüme sevgiyle bakan gözleri
Þüpheler kenara itiyor þimdi

Ne zaman doðrulsam çelme takýldý
Galiba içimde güven yýkýldý
Bilmem kaç gözyaþý boþa döküldü
Kirpikler yaþýmý tutuyor þimdi

Riyakâr sýfatlar canýmý sýktý
Sevdiðim insanlar vefasýz çýktý
Elden çekinirken dostlarým yýktý
Ýyilikler bile batýyor þimdi

Bir dolu insan var ama yalnýzým
Arttýkça artýyor içimde sýzým
Sesimde tükendi çýkmaz avazým
Yalnýzlýk koynumda yatýyor þimdi

Ne deyim gönlümde sýzý bitmedi
Herkesin sitemi nazý bitmedi
Elinde feleðin kozu bitmedi
Her oyunda beni ütüyor þimdi

Þöyle böyle geçti hayat bir demde
Acý sofrasýnda demlendik hem de
Varlýk, yokluk, telaþ, ben-i Adem de
Günlerim sýrayla bitiyor þimdi
VEDAT ÜNAL Haziran 17
Sosyal Medyada Paylaşın: