Düşünme!

Artýk ayaða kalkmaktan
Býçakladýðýn yaralarýmý sarmaktan
Akan kanlarýmý durdurmaktan
En çok da yüreðime dayanmaktan
Yoruldum...

Sessiz çýðlýklarým içimde ortalýðý yýkýyor
Kimse duymuyor ama yüreðim parçalanýyor
Her gün daha çok daðýlýyor düþüncelerim
Nefesim kesiliyor adýný duydukça
Dayanamýyorum...

Uçurumdan atsam kendimi
Vücudum parçalansa,kan revan olsa her yer
Daha az acýrdý yüreðimden
Daha dayanýlýrdý bana çektirdiðin acýlardan
Yaþayamýyorum...

Bir fýrtýna koptu içimde yýkýldý her þey kötü biçimde
Kalmadý sana dair ne varsa iyi
Silindi güzel anýlar ama yinede bitmedi kor olmuþ acýlar
Her gün yenisi eklendi
Beni bitirdi kül etti...

Beni gören daðlarý taþýyor sanýr
Yüreðimdeki seni kim tanýr?
Gören yýllarýn acýsý çekmiþ sanýr
Kim inanýr,dünden beri bu acýyý çektiðimi
Bu daha dünün eseri...

Biraz daha gelmediðini düþün
Ya da dur düþünme!
Kaldýramazsýn geride býraktýklarýný
Bana yaþattýðýn ve yaþatacaðýn acýlarý
O yüzden düþünme!


Sosyal Medyada Paylaşın: