O AN

Þimdi çekelim birbirimize bizi...
Gecenin en geç vakti.
Býrakalým yýllarýn sensizliðini,
Bensizliðini bir kenara...
Bir þarkýdan bir sözden baþlasýn
Yýllarca susturduðumuz
Muhabbetimiz.
I
Hayallerde söylenenler beklesin,
Gerçekler dolansýn dilimize
Öyle ki; kelimeler lal olsun,
Ne desek yetmesin sana beni...
Beni sana anlatmaya.
Söylenmemiþ sözler kalmadý çūnki;
Söylenmiþ sözleri tekrar sýralasak...
Hatta ikimizin ayný anda,
Birden bire konuþtuðu olsa...
Gülsek halimize.
II
En derin vaktindeyim gecenin
El ayak çekilmiþ,
Herkes suskun,
Ýçinde senin olmadýðýn...
Bilmem kaçýncý uykusunda dünya.
Bilmem kaç kez döndü umarsýz
Kaç gün, kaç mevsimdi yaþanmamýþ...
Hiç birini saymadým inan.
Bu gün yaðmur yaðdý belki,
Güneþte açmýþtýr mor dað yamaçlarýna..
Ben görmedim,
Rüzgar deðdiyse tenime...
Ben hissetmedim.
Çünkü ben hala
Hoþça kal dediðimiz o an dayým....

NOGAYTŪRK
Sosyal Medyada Paylaşın: