O,þu,sen derken karardý gözleri adamýn Gölgesine heybetli bir adam cesedi düþtü Sessiz kalabalýklar doldurdu sokaðý Ben fazla mesaiye kalmýþ karanlýkta yürüyordum Ergenekon caddesine çýkýyordu, sokaðýndan bir rum kýzý Bakýþlarýnda anlamsýz ifadeler bana bakýyordu Ýnandýðým genç en büyük yanýlgýda boðdu beni San ki bir kaðýt tutuþturur gibi, þehri yakýyordu...
Ýlk kez gördüm acýnýn haritasýný avuçlarýmda Renkler öylesine bayatlamýþ ve günü geçmiþti ki Siyahlar batýk bir griye Beyazlar kirli bir kreme dönüþmüþtü sabahlarýmda Güneþ ýþýnlarýnýn bir tanesini, dost edinmiþtim ben O bana yetiyordu yalnýzlýðýmýn buharlaþtýðý bu kentte Dizlerim kýrýlmadan, inancým düþmeden görüyordum O ýþýk saðlayan, güneþ parçasý var ya Yüreðime katýk edip yürüyordum... , Esat KURT- 07.10.2017- Gebze Sosyal Medyada Paylaşın:
esatcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.