Ölüm gibi yani

I
Ketum bir yalnýzlýk zemherisidir bu figan
Feryat sol’dan duyulur ilk önce...

II
Ne zaman sana dokunsa kalem
Kelam sýzým oluyor.
Bir neþter yarasý misali sana kanýyorum.
Tabibim olur gelme ihtimalin
Ve her ihtimal yeni bir ütopya yaratýr hayallerime...
Sen hayallerimin baþ kahramaný...
III

Bitiþik cümleler karalýyorum beyazlara
Geleceðine dair ne varsa sýralý cümle
Bir cümle yazýyorum "gel"
Seni götüren ne varsa benden
Sal gitsin rüzgara
Ve etekleri tutuþsun ayrýlýðýn
Seferler bu defa mutluluk taþýsýn gel

IV

Sahi
Göðünde ne renk mutluluk var gittiðinden beri.
Sahi gerçekten u’mutlu musun...

V
Dili yangýn yeri bu dua’nýn
Dilesem diyorum.
Gerçekten gelecek misin gelecek zaman dilimlerinde.
Sahi gerçekten bizim olacak mý gelecek.
Gerçekten sevecek misin

Gel
Zindanýnda yanmak isteyen
Yusuf özledi seni...


Sonra kayýp zamanlarýn koynunda yaþadýk sessizce sensizlik kavramýný
Yýllar geldi onlar gelmek bilmedi.
Ya vuslat diye bir cümle yoktu sözlüklerinde
Ya da her giden çok mutluydu yerinde
Kimisi geceye sakladý hüngürlü aðýtlarý
Kimi umursamazca çekip þehrinden
Arda kalan bir kaç teselliyle.
Ölüm gibi yani...
Sosyal Medyada Paylaşın: