Hani vardýr ya hayatýnýzda olmazsa olmazlarýnýz
Ya da, olduktan sonra köþeye atmadýðýnýz
‘’Olsa da olur, olmasa da’’ diyerek yerinde sayanlarýnýz.
Gel-git olan hayatýnýzda bir de yerinde çivi gibi duran dostluklarýnýz vardýr.
Bir tebessümünü, gülümseyiþini görünce
Mutlu olup ayaklarýnýzý umutla taþýyan dostlarýnýz
Sýcak bakýþlarý, samimi sözleri vardýr.
Gönül hanenizde ayný yerde olmasanýz bile
Kýrýlmadan bakýnca ‘’Ýyi ki var ‘’ dedikleriniz
Bilirsiniz hayatlarýnýn bir köþesinden sýzarsýnýz yüreklerine.
Kendi bilmez nerde durduðunu,
Ama siz bilirsiniz kime gönül dostu, komþusu olduðunu
Çok beklemiþinizdir ‘insan ‘’gibi olan
‘’Adam’’ gibi kývýrmadan yerinde duraný
Ýþte bu insanlar sýðdý ömrümün tek ve çift haneli
Ömür denen takvimine.
Kimi döndü gitti, kimi yerinde saydý…
Kimi yanýmdan hiç ayrýlmadý.
Gidene de gelene de ‘’Eyvallah’’ demeyi öðretti yýllar.
Onuru, erdemi ,iyiliði ve her daim dik durup
‘’Hayata gülümsemeyi’’ öðrenince sýzlamaz oluyor kýrýlan yanlarýnýz.
Þimdi eskileri topluyorum, içim çok daðýlmýþ.
Buram buram hatýra dolu her yer.
Kelam olup satýrlara taþanlar, satýra gelip doðrananlar,
Görüp bulduklarým, göremeyip yitirdiklerim için
Temizlik vakti çoktan geldi
Güz zamaný benim için hasat zamaný gibi.
Ýçimde zaman tersine akýyor sanki ,
Yýllara inat büyümüyor asi yürek.
On yedi yaþýný yaþamayý unutmuþ bir kýzýn
Rüyalarýný yaþatýyor hayat bana.
Sanki , hiç büyümeyen o kýz çocuðu sesleniyor
Dilimde hiç bitmeyen’’ Anne’’,
Geçmiþe götüren o paslý salýncak…
Ve orda büyüttüðüm umutlarým dökülüyor mevsime.
Kiraz aðacýmýzýn gölgesi düþüyor güne
Renkleri yaþlara bölenlere inat
Tüm renkleri özgür býrakýyorum
Dileyen dilediði gibi yaþasýn…
En güzeli benim, mavi gökyüzü
Aynaya her baktýðýmda yüzüme düþen çizikleri,
Ömrümden giden günleri artýk saymayacaðým
Merhaba Kýrk yaþým
Merhaba sonbahar,
Adý ikinci baharsa,
Sonbaharda umut olup
Ekimde açacaðým.
09/10/2017’den 9 Ekim 1978’ e
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.