AY PARÇAM ÖMÜR BİTECEK!...
sabah kahvemi koydum pencere önüne
sis kaplý her taraf
yaðmur çiseliyor þehrimin üstüne
görünmüyor görkemli daðlar
defterimi karýþtýrýyorum
sana yazdýklarýmýn her biri dokunuyor
kahvemi yudumluyorum gözlerim ufukta
silüetin karþýmda gülümsüyor
ay parçam,baktýkça kendimden geçiyorum...
istiyorum ki yanýbaþýmda olabilsen þuan
sarýlsam, dindirsem içimdeki sýzýyý
tutsak kuþlar özgürlüðe uçsa
sevinçlerimi, çocukluðumu geri verse
yorgun düþen bekleyiþlerimi
ebediyen unuttursan
vuslatýnla dünyaya yeni gelmiþ gibi olsam
tutunsam umutlarýma yeniden
gönlümde solan sonbaharlarý baharlaþtýrsan...
koysan baþýný omuzlarýma, dalsan hülyalara
bir yastýkta koklaþarak yaþlansak
sen olmadýkça her doðan gün karanlýk
her mevsim soðuk, kýþ bana
huzuru buralarda bulmak nafile
çetin yollar aþýlmalý, saadete ermeli
sevdamýzýn mürvetini görmeli ayrýlýklarýmýz
daha ne kadar beklenecek
akýp giderken zaman ömürler bitecek!
Zafer Direniþ
...
09 Ekim 2017 Pazartesi 09:30 Akþehir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.