MÜSTEHAK

Kaderimiz diye diye her gün gidiyoruz geriye
Birbirimizi yiye yiye ölüyoruz bak gitgide
Bir hýrka bir lokma, sonrasý sonsuzluða kefen
Baðýrýþ çaðýrýþ savaþ dövüþ neden, insanca yaþamak varken?

Kaçýyordu zaman zalim bedenlerimizden
Canlar gidiyordu bir bir bizim yüzümüzden
Bu yol kýyamet yolu, sönecek tüm fenerler
Ne kadar zenginleþsek de gidecek bu bedenler
Zenginleþsek dediysem fani dünya, fani mevkiler

Çalýp çýrpýp külhanbeyi misali azap çektirip
Saman altýndan su yürüterek iþ bitiren
Bizim gibi utanmazlara bunlar müstehak

Can çekiþene bir darbe daha vurup
Yalakalýðý düstur edinen, kösele suratlý
Bizim gibi alçaklara gün yüzü görmek yasak

Hala bekleyecek miyiz yanlýþ gölgelerde?
Küçük insanlarýn büyük gölgeleriydi iþte
Bizim guneþimizi batýran, bataklýkta boðan
Sen güneþ ol bari, karanlýðýn arasýndan doðan
Sosyal Medyada Paylaşın: