RUH NEYLESIN

Ben kýrýlmadým.
Daðýldým;
Cam parçalarý gibi,
un ufak her bir tarafa...
Odam soðuk.
Her yer sere serpe hatýra..
Sustuklarým duyulmadý.
Solgun rengim,
hiç baharým olmadý?
Derin bu acý.
Yazdýðým her þiir bir kývýlcým,
gözlerinden aldýðým.
Bende doð dedim;
Yalnýzlýða çýktý yine yolum.
Yarýmdýn, canýmdýn,
sýzlayan, kanayan,
hep solum...
Dokunma alevine kalbimin.
Yansýn !
Görme bakma bir daha.
Ne renk olursa olsun.
Nasýl akarsa aksýn.
Düþtüðüm yolda her damlasý.
Yar çanaðý.
Kan çanaðý deðil ki bilesin?
Keder yine gecemin ortaðý.
Öl deyince ’Aþk’
ruh neylesin?
Hasret ve vuslat.
Aþýða yol olmuþ dönüþü olmayan.
Yüreðim kalemi.
Yazdýkça okuyup,
okudukça aðlayan !
***
Nigâr Güler.
08.10.2017
Sosyal Medyada Paylaşın: