GİTME GÖNLÜMDEN!

aþk denen duygunun
gönüllü esiri oldu kalbim
gurur duyuyor esaretinden
içinde sen varsýn diye
yalvarýyor gece, gündüz
onu alma benden diye rabbine

nice zamandýr sensizliðin pençesinde
kývranýrken düþüncelerim
soruyorum kendime neden?
neden? onunla’ neden? onun yanýn da deðilim
sen gülümsemediðin zaman hicran doluyor yüreðim

sensiz akýp geçiyor ömrüm
ruhum istiyor eþine dokunmak
sevgiyle sarmak sarýlmak
sakýn gitme gönlümden, sakýn gitme
gidersen o gittiðin yerlere götür benide

benden çok senin kalbim, ruhum, herþeyim
gidersen deprem misali yýkýlýr gönül hanem
enkazlar altýnda kalýrým
sensizlik dolar ciðerlerime
toz duman boðar beni nefes alamam ki
aldýðým havasýn, ekmeðim, suyum, aþým
havasýz, susuz kalýr ölürüm gidersen
yaþadýðýmý hissetmem için can kadar bana yakýn ol sen ...




07 /09/2017
Mlk Tryk



Sosyal Medyada Paylaşın: