Bir hoyrat eli deðmiþ, koparýp almýþ daldan Daha gonca gül ilken hiç açmadan solmuþtun Kaç kýþ, kaç bahar bitti, kaç yaz geçti aradan Sisli bir akþam üstü sonbaharda bulmuþtum
Kimine eylül bir son, kimine yeni umut Sil artýk hafýzandan, kötü günleri unut Aþkýn mevsimi yoktur, çizilmiyor ki hudut Kendimi arýyorken, beni sende bulmuþtum
Gönül evim senindir, istediðin kadar kal Tutuþtur küllerimi, yeni sevdalara sal
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Taşdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.