Diktim gözlerimi; Kendimi binlerce kez Yargýlayýp astýðým Her karesi sen olan kahpe tavana…. Bir kibrit çakýyorum damarlarýmdaki sana Ve þiir ellerini söndürüyorum tenimde…
Unutulmuþ gözlerimdeki izlerin kayboluyor Duvardaki akrep yelkovan düþman þimdi.. Yok anlamý saatlerin Ve aynaya baktýðýmda gördüðüm senin….
Ne baþka günahlar unutturur titreten ellerini Ne de bu dað masalýný yitirmeye yeter…. Tatmadýðým aþklarýn hesabýný yaparak; Son kez titrek gözlerinde Sarhoþ saatleri içiyorum…. Seni bohçalamýþ ellerimin yorgunluðunu Kadeh dibine gömüyorum…
/Kal desen keþkelerimin sýzdýðý ayaklarýma... ama adam gibi... ama riyasýz... belki.... /
Sosyal Medyada Paylaşın:
deli_mavi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.