077-EY ZALİM KÖR NEFİS-1

Karanlýklar ülkesinde, yokluk âleminde!
Çýktýn aydýnlýða, nerden geldin elementlere?
Bir damla sudan, kemiksiz bir çiðnem ete!
Taþ maden bitki olmadan; nasýl girin bu þekle?

Arýdan bal, böcekten ipek, sütün inekten!
Bedava hava, beleþ su; ýþýðýn ise güneþten!
Duyguyu kimden, hissileri aldýn nereden?
Daimi bu hizmetler dünyada acaba kimden?

Eli ayaðý, gözü kulaðý, nerden aldýn dili diþi?
Hangi ustaya yaptýrdýn saçý baþý, kaþý kirpiði?
Kolu bacaðý, kime taktýrdýn böbreði mideyi?
Ruhu, duyguyu, nasýl donattýn hayali hissi?

Kime faydan var? Etin yenmez, sütün içilmez!
Tüylerinden, yatak yorgan yastýk minder olmaz!
Derinden tuluk ayakkabý olup, elbise dikilmez!
Hiçbir mahlûk senden en ufak menfaat bulmaz!

Kocaman güneþ, dünya senin için döner
Köle gibi; iþte Kâinat sana hizmet eder
Söyle ey zalim kör nefis daha neler, neler
Kimden sayamadýðýn, bu; binlerce nimetler?

Daðlarýn çekindiði emaneti, sen kabul buyurdun
Ruhlar âlemindeki bu sözü; ne çabuk unuttun!
Dünyada, þeytanla arkadaþlýða hemen soyundun
Ne yazýk ki, nefsine zulmeden zalimlerden oldun!

Bekir Özcan-Borborunbekir
Sosyal Medyada Paylaşın: