Düş bozumu

Herhangi bir þehrin
Her hangi bir sokaðýnda
Yalnýzlýða yazýlan bir hikayenin kahramanýyým þimdilerde.
Tüyler ürpertici bir uðultu var kulak zarýmý inleten...
Ve düþler bozguna uðruyor
Zayýf halkalý aþk zincilerinde
Þehrin soðuk sýrlarý var müstakýl yalnýzlara gebe

Ceninler düþüyor düþlerin rahmine sahipsiz
Çýðlýklar kök söktürüyor topraðýn baðrýna
Yýldýrýmlar adres sormadan iniyor beynimin ortasýna
Kimliði zayi hayaller cirit atýyor sokaðýn baþýnda...
Sen kör, ben senden kör..

Geçmiþin ortasýnda ulu orta çarmýha geriliyorum
Hükmü sabit alanen seviþmekti ruhunla ruhum
Iki elin arasýnda kýrýlan kalem oluyorum.
Mürekkbi sen od’unu ben...


Her hangi bir sehrin
Her hangi bir çýkmaz sokaðýnda çýkmazýndayým.
Lilatürüne giren gereksiz sözcük gibi
Dýþ kapýnýn dýþ mandalýyým. Öyle gereksiz öyle adetimsi...


Þimdi bu þehri gözlerine boyuyorum
Bütün yollarý yüreðine çýkan.
Yarasý derin bir aðaç kovuðunda serçeler besliyorum gamzelerinde
Ve yedi renkli periler doðuyor parmaklarýnda gülün
Kuyular özlemle dolduruken içini
Þehirler dua ya durmuþ gibi
Bekliyorlar izini...
Gel çok kanatma iz’ini...

Sosyal Medyada Paylaşın: