An gelirde kelimeler kifayetsiz kalýr derler ben heran yaþýyorum. Ne zaman seni hatýrlasam kendimi hüzünlü þarkýlarda buluyorum... Sen gittiðinden beri her gün sol yanýmýn acýsýyla uyanýyorum Her gece aklýma geldiðinde gülüþün gözyaþlarým da boðuluyorum
Dünya’nýn en büyük yüküymüþ,aklý bende olmayaný, ýsrarla yüreðimde taþýdým Her gece, gözyaþlarým yanaklarýmdan birbirleriyle yarýþýr gibi akarken bile seni andýým Saçýmdaki tek tane beyazýn sakalýma düþtüðünde, yýllarýn acýmasýz olduðunu anladým Soðuk, karanlýk ve yalnýz koridorlarýn çatlak duvarlarýna bakarak hayalinle yaþadým Ve aþk laik olan yürekde kalmalýymýþ geç de olsa anladým
Bir ömür unutmayacaðým hatýran kaldý bende, daha fazla yorma beni Ben fazlasiyla ödedim, senin uðruna kaybettiklerimin bedelini . . ! Sebesiz, boþ yere döktüðüm gözyaþlarým haramdýr sana ömrüm.. Meðer ne boþ hayallere kapýlmýþým, buda benim kusurum olsun gülüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
Servet Kaan Güldü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.