Anladım ki yalnızım ben

Yokluk içinde sürünüyorum þimdi
Bir de sensizlik öyle zorki
Ya söylesene hayat!
Nerelere gideyim ,hangi duvara baþýmý vurayým,


Yaslandýðým tüm omuzlar küs,
Gördüðüm tüm rüyalar sadece bir süs,
Uzaklara dalýyorum her yer olmuþ sis,
Ya bir yerden ýþýk gelse de,
Artýk Sevinsem bende gülsem.


Kavuþmak anladým hayal ,
Dostlar desen hepsi yalan ,
Zifiri bir karanlýkta kalmýþým yine
Elime almýþým kalemi ve ben yine yazýyorum
Gecem gündüzüm karýþmýþ
Yýldýzlar bile artýk kaymýyormuþ
Akýttýðým yaþlar mürekkepimi bozuyormuþ
Ya nasýl bir dünya ki ,bana gülen yokmuþ


Kartanesi uðradý yanýma bugün
Bekleme sakýn ,kimse uðramaz yanýna bir gün
dedi ve eridi !
O an yine anladým ki yalnýzým ben ,
Aldým elime sigaramý daldým yine sabahlara
Ölsem de kurtulsam dedim ve kapattým gözlerimi.
Elveda demek içindi erkendi oysa
Ama ne çare yaþamak icin sebeb yoktu!

Mehtap
Sosyal Medyada Paylaşın: