SÖZDE DURMAK (AHDE VEFA)

Tek sýkýntým þu hayatta
Ýnsanlara güvenirim
Yaptýðým en büyük hata
Herkesi “iyi” bilirim!

Güvende yoktur sýnýrým
Cümle âlemi tanýrým(!)
Karþýma kim çýkar ise
Hep kendim gibi sanýrým!

Dost bildiðime güvendim
Güvendikçe tokat yedim
Hep taþýdým hüsn-ü niyet
Böyle olmamalý dedim!

Kim ne etti ise yuttum
Beklentimi yüksek tuttum
Hep bir umut bekledim de
Asýl, kendimi avuttum!

Umduðum gibi olmadý
Beklentim hedef bulmadý
Ýlk aðýzdan söz verenler
Bir kez sözünde durmadý

Ýyi günde aldatýldým
Kötü günlerde satýldým
En küçük bir menfaatte
Tutup kenara atýldým!

“Söz” dediðin, bir çiðnemdir
Onu yutan ise kemdir
Ahde vefa göstermekse
Sahibi için erdemdir!

Nerde vaat? Nerde sözler?
Hani Müslümandýk bizler
Söz verip cayanlar duysun
Cehennemde bitmez közler!

Bu hep böyle mi gidecek?
Mezar var ha! gidilecek
Sözünü yiyip, yutanlar
Mahþer günü ne edecek?

Ýnsan, akýl erdirmeli
Hep güzellikler dermeli
Ýki eli kanda olsa
Ahde vefa göstermeli!

Ýnsanlýk; ben-i Âdem’miþ
Tamamý da çið süt emmiþ
Sindirenler adam olmuþ
Kalanlar terse bölenmiþ!

Hamdi, fazla yorma kafa
Millet þaþýrmýþ bir defa
Kellen gitse cayma sözden
Çok mühimdir ahde vefa!

Mustafa GÜL (Hamdi)
(03.10.2017)

Sosyal Medyada Paylaşın: