Ey ömrümün Yusuf’u gönlümde sakladýðým Ýffetli gülüþünü busemden dil kýskanýr Hasret kaldýðým teni öperek kokladýðým Kýzýl dudaklarýmý gülþende gül kýskanýr
Hâk emretmiþse eðer gönül gönüle kayar Seni Yusuf yaratan beni Züleyha sayar Kalpgâhýmda deðerin ey yâr yirmi dört ayar Baðrýmdaki yangýný kavrulan çöl kýskanýr.
Ey Nefesim! Canparçam hergün seni özlerim Geleceðim demiþtin yâr yolunu gözlerim Gönül küt küt çarparken aþkadýr tüm sözlerim Alevleþen gönlümü kurþuni kül kýskanýr
Ýstanbul sevilmez mi? saklýysa içinde yâr Boðaz bile söndürmez candaysa sevdadan hâr Hep bana doðru eser aþkýnla üflenen sûr Efsunlu bakýþýmý bilesin el kýskanýr
Vuslâtý kelam
Hatice Ayþe Hasan Not eski bir þiirim hatalu olabilir sealendirme yapildigi icin onceden degismedim
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vuslatı kelâm Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.