Savrulmalar

Hançereme takýlý sözler örüyorum
Dantel kývamýnda göz göz.
Renkler diziyorum, iðne ucu hep karanlýk
Sonra buluþlara gebe mýsralar döküyorum,
Ölü kelimeler resmigeçidi baþlýyor
Mezardan kalkýyor tamlamalar, irkiliyorum.


Kalk diyorum güneþ çoktan aþtý daðlarý
Derelerde, tepelerde hayat var þimdi
Sonradan görmüþlüðümü saklýyorum utancýmdan
Yeni mekânlarda kayboluyor aklým
Ardýndan yeniden kanarým sözlere
Sözün büyüsüne inanýyorum.


Bir fýsýltý düþüyor hayâ sofrasýna
Kâkülünden bozma i mgeler saçýlýr dizelere
Hançerem yýrtýlýr, sesim kýsýk
Sonra ölüme çivili ömürler süzülüyor
Savruldukça yeni kelimeler tatsýz tuzsuz
Közün sýcaðýnda kavruluyorum.


Ýblisin kahpe naralarý çýnlatýr dört bir yaný
Ýltihaplar mitos bölünmeyle çoðalýr
Sýrtlan çenesinde kana bulanýr ceylan gözleri
Raf ömrü güncellenir göstermelik onurlarýn
En çok sömürülecek coðrafyalara yakýlýr aðýtlar
Öcün kucaðýnda savruluyorum.


Kör vicdanlarýn usta ellerinde yükseldi gökdelenler
Kimse dönüp bakmadý talan edilen mümbit ovalara
Ölü kelimeler, ruhsuz kentler kurduk birlikte
Kuþlarýn, böceklerin, aðaçlarýn inadýna
Bilmedi çocuklar, çalýndý gelecekten mirasý
Acýnýn ocaðýnda paylaþýyorum.


SÝNAN YILMAZ



Sosyal Medyada Paylaşın: