Güneþ ufka yaklaþýrken hüzün çöktü içime, Gözledim yollarýný belki gelirsin diye. Bir selam salsan yeterdi gelmesen bile. Daha güneþ kaybolmadan karardý gözlerim. Ne senin karartýný görebildim uzaklarda, Ne de senin selamýný ulaþtýran oldu bana. Artýk istemem bu saatten sonra gelme bana. Karanlýktan gelen dostlarýmdan bile korkarým. Issýz yerlerde büyüdüm, severim yalnýzlýðý. Geceler karanlýktýr, korkunç olur korkutur beni, Gelseydin seninle söndürürdük karanlýklarý. Yalnýz sana dost dedim senden bir haber bekledim. Heyhat gene yanýldým. Bahar bitti yaz bitti. Güneþ bile ufukta ardýna bakmadan gitti. Zaman dedikleri anlamadan ne çabuk geçti. Son baharda dökülen yapraklarla beraberim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Duran çardak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.