Yüreğim Hep Gece

Kendimi uçurumun kenarýnda buluyorum
Saçlarýmýn rüzgarla dansýný izliyorum
Ellerim sýcak ama yüreðimden üþüyorum
Gözlerimi yalnýzlýða daldýrmýþ umudumu bekliyorum

Hayata karþý fazla mý haksýzlýk yapýyorum?
Yoksa hayat mý bana adil deðil?
Yaþadýklarým mý beni hayatta tutuyor?
Yoksa onlar yüzünden mi hayattan kopuyorum?

Aklýmda dolaþan binlerce soru
Acý iþlemiþ aðrýlý gözyaþlarý
Hesabý sorulmamýþ onca sebepsiz yara
Unutulmuþ pas tutmuþ yarým mutluluklar

Yüreðim fazla büyük deðil aslýnda
Onca fazlalýk var yüreðimin tasýnda
Gülmeyi unutmuþ yüzler saklý arkamda
Acýmayý unutmuþ onca acý var yanýmda

Etkisiz eleman gibi dolaþýyorum etrafta
Duygusuz duygulara baðlanýyorum arda kalanlarla
Uçurumda bekliyorum öylece
Aðlayamýyorum istediðim gibi özgürce

Aðlasam sanki vuracaklar beni yüreðimden
Baðýrsam imdat diye sanki asacaklar ölü duygularýmý
Yürüsem çerme takacak sanki hayatýn üstüme keder sinmiþ yaný
O yüzden duruyorum öylece,gökyüzü mavi ama yüreðim hep gece


Sosyal Medyada Paylaşın: