Şevk

...

Dili...
Mahzun býrakýrlar
Melalin
kanatlandýðýný
kimse anlamazlar

Hal dili
konuþursa
tesirini kimse bozamaz
Aþksýz,
sevdasýz bir dava
insanýnda istikbal bulunmaz

O öyle
bir aþktýr ki
candan geçirir,
cananý sükut ettirir, hak
rýzasýndan gayrý vuslat olmaz

Þevk...
Sanki kýrgýn ve uzak
Miskinlik
Azme ne büyük tuzak
Ey can
Gaflet uykusunu býrak

Talip ol
Öðrenmeye zandan ýrak
Aþktan
Söz edenlere ibretle bak
Zafiyet
Kaynýyor hakikatten uzak

Akýl
Ýlim ve irfan naibi için fark
Zeki
Olduðuna inanan var bir bak
Hak
Ve hakikate ne kadar yakýn

Yoksa
Gayreti fani olan için mi sakýn
Heva da
Ne murat var haz onda bakýn
Nefsi
Doyurmak ahmak içindir, yakýn

Arzu
Heves umut olmalý, ufuk
açmalý, Dünya keyfi
ve safahatý için akýl kararmamalý

Caný...
Canana kurban et derler
Canan
kimdir hiç sual eylemezler

Cinsiyete hasredilen
bir arzudan mý söz ederler
Ancak ikisi bir araya gelince
bi tamam olandan medet beklerler

Ruhu,
aklý, iradeyi,
vicdaný bahþeden yegane
kudretin sahibinden yüz çevirirler

En basit olan
insanlarýn bir haz için
neler yapacaðýný düþünmezler,
öte ne ki mukadderat der geçerler

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: