mevsim kýþ gece ayaz dað daþ alaca
bir eþþek anýrdý çýktým dalýndan aðaca.
leþciler ..açlar düþürdü eþþeði tuzaða.
köpek eti olsa yerler gitmezler uzaða.
kudurmuþ kurtlar aldý kaptýlar bir dilim
pusuda beklerken ben .namluda mermim
elim tetikte uyanýktý yorgun bu gözlerim
vah vah nasýlda parçalandý kara eþþeðim
dal attým deðdi kafasýna beni duydular
korkularý yok lakin 3 adým geri durdular
baktýlar saða sola hep birden uludular
ziyafet çekip aç karýnlarýný doyurdular
sonra gördüm þerefsiz namert hain kurdu.
haykýrdým ana avrat sülale o sesimi duydu
köpek , çakal yýlanlarýn bir ikisi kudurdu
þafak attý amma olan zavallý eþþeðe oldu.
ihtiyar kurt suçlamýþ her yerde çobaný
görünce deyneði fýrladý yaðladý tabaný
ortaya çýktý feli dalevere türlü yalaný
sýrasý gelmiþken onunda taze avradýný...
yýlmaz bülbül ( divane)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.