CAN YELEĞİ
CAN YELEÐÝ
Ey! saçý rüzgârlým, gözü denizlim
Yine sürgün etme yelinen beni
Gamzesi yýldýzlým, bade benizlim
Bir tutma kaygýsýz el’inen beni
Sevda ise sevda, er ise erlik
Bir tek kusurum var zalým fakirlik
Çile çekeceksek çekelim birlik
Býrakma hal bilmez kulunan beni
Gidip geliyorum var ile yokta
Ruhum hayâl kurar yüreðim þokta
Ateþin altýna elini sokta
Yýka baþtan baþa külünen beni
Yad elin bahçesi hep çaldýr çiçek
Benim gönül hane göçtü göçeçek
Topuðumun kaný bitti biteçek
Yüz göz etme tekrar yolunan beni
Baþa döneceksek sonunu getir
Sabýr defterinde kalmadý satýr
Gideceksen þayet beni de götür
Býrakma bu mahsun halýnan beni
Çiftci baba dedim can yeleðine
Ýtikât eyledim dört meleðine
Son nefes çýkarsa göm yüreðine
Gönderme bir çürük salýnan beni
Ahmet çiftci 26-09-2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.