EY SEVGİLİ (363)

EY SEVGÝLÝ (363)

Bir derenin kenarýnda.
Duruyorsun ey sevgili.
Kimsesizlik sarmýþ seni.
Soluyorsun ey sevgili.

Anan baban göçüp gitmiþ.
Kardeþlerin hep terk etmiþ.
Çektiklerin zaten yetmiþ.
Çekiyorsun ey sevgili.

Hiçbir kimse uðramýyor.
Kuþlar gelip bir bakmýyor.
Ulu Tanrý hiç görmüyor.
Yitiyorsun ey sevgili.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ordu, Ýlkbahar 1972
Yayýn : 27/09/2017
www.edebiyatdefteri.com/siir/1118948/

Þiirin Hikayesi :Çarþamba
Lise 2.sýnýfta yazdýðým þiirlerimden biri.

Sosyal Medyada Paylaşın: