ÇARŞILAR

ÇARÞILAR
1
hep yüründü
hep yürünecek
tozu alnýmýzýn kýrýþýðýnda
çamur,
heyecaný
yüreðimizin kanýnda:
gençliðimizi okudu bu kader
ayak izlerimizin oyuklarýnda
sevda daðlarýmýza týrmandý
gülüþlerimiz açýktýr
aðlayan içine döker derdini
bir tek acýsý saklý öfkeli.

dem vurulur
hem durulur
hep umulur
daha insandan baþka
canlý-cansýz
neler durur.

kaytan þerittir kopmayan
kollarýmýzda dostlar
yüreðimiz baðlanmþtý sýcacýk
bir de süslü demirler yürüyen
“havan batsýn”
“benim gibi sevenler”
“yarabbim”
hiç eksik olmayanlar
yaþantýmýzdýr sanki
bunlar
ve daha yakýndan konuþmaçlar.

2
þunlar
yediklerimiz yani bir gün boyu
serpilmiþ evlerinden avuçlarýmýza
kahýrda etmezler gözlere
seçen biz
seçilen arýndýðýný sanýr
öyleyse vur sýrtýna umut gibi
koca bir günü ortasýnda
dudaklarda notasýz bir müzikle
iþte hayvanda bizimle
yaralayan insanda.
3
bir kitapçýnýn önünden geçiyorum
dualar yürüyor ayaklarýmda
herkes mi?
þarký dinliyor dupduru
yazýlan geçmiþten bir hüzün
ortasýndayýz biz
mendireðinde asýlý,çýrpýnmadan

göz ki görmekle sorumlu
dönsek bile arkamýza
hep gencimiz()
gençliðimiz serili.

4
muntazam kalan sözdür
söz çýðýrtýdýr burda
uðuldar durur
kirli bir kulak gibi.

5
bir iþ yerine getirelim
verilen saatte
olmazsa
köþebaþlarý saklar bizi
isimler var ki
çok önemli burda
bir þifrenin çözülmüþüdür panolar
kaybolduðumuzda elimizden tutar
izden ize sektirir hep,
iyiliðin açýkça serildiði
insanda
duyunca bunu
bir sýcaklýk kaplar yürecikleri
huzurlu adýmlarýn atýldýðý
korkuya kenetlenmediði
bundandýr
coþkunun
ve sýkýntýnýn kalkmasý.
1975-Konya
Sosyal Medyada Paylaşın: