Bilmem

Bilmem...
Hatýrlar mýsýn
Henüz taze bir baharken
Hayallere dalar,
hülyalara akardýn

Yoldan
Ne zaman
Bir mersedes
araba geçse
Arzularýný, beklenti
yapardýn dalardýn

Zenginliðe
Karþý garip bir
tutkun vardý
Sanki huzur, rahat,
saadet oradaydý
Böyle inanýr, avunur,
düþ içinde arardýn

Senin gibi
Üç arkadaþýn
Almancýy la evlendi
Zannettiði, akýntýsýna
kapýldýðý düþ bitti
Yýllarca sabrý, cefayý,
ah u zarý canýna yetti

Yiðitlik...
Ýnkar edilemez
Yiðit olmayan
kendine güvenemez

Kalleþ
Olan hainliði bitmez
Duygularýna
aklýný kaptýrana güvenilmez

Ham olandan
Vefa, hamiyet beklenmez
Cemiyet hayatýna
hiç girmeyene gücenilmez

Tekamül
Nedir, ne deðildir
cahile yönetilmez
Sabrý, nezaketi, tenniyi
esirgeyenden tartýþmaya girilmez

Yalnýzlýðým...
Bir baþkadýr,
alýp götüren hicrandýr
Sinemde ne kadar
eziklik varsa haykýran zamandýr

Þartlarý
Ben oluþturmadým,
boyun büküp yaþadým
Kime baktým sa, medet
umdum sa çaresizlikte kaldým

Ýçim,
içime sýðmazken,yalnýzca
nefsim için yaþamamazdým
Ne kadar hiddetim, hýncým,
kahrým varsa sabra býraktým

Gözlerimden
kan gelirken
Diþlerimi sýkarken,
boyun bükmek þarttý
Sýðýnmak, el açmak, ona
yakarmak umudumuza kalmýþtý

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: