düz yolda yalpalamaya gerek yoktu eðer doðruyu söyleseydin seni üstün kýlar hovarda güvercin olman için ikana ederdim tanrýyý
süs püs ileri geri kendi kalbinin hazinesine yol aldý alay ettikçe havayý yutan ýþýðýn kasveti sevgisizliðin daraðacýydý
cam ve su ikiz kýldý bizi hiç iki kiþi olmamýþtýk ayný anda farklý görünmek için söylediðimiz yalanlar da yalanladý bizi
kendisi için sevinen birinin akvaryuma düþürdüðü yüz balýk aklýyla anlatýlacak þey deðil karartý her dilde korkuya eþlik edecek keskinlikte olunca anlamayaný yaralamýyordu
dahasý yok baloncuklarýn þarkýsýyla ölmeyi becersen bile sonsuza dek bu rüyadasýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.