Her vagon ayrý dünya , her oda ayrý þehir Keskin kömür kokusu ,tenden sýcak çay demi Çarþaflardan yapýlmýþ tozlu bir seccadedir Ardýnda býraktýran , küf kokulu alemi
Buzullar ülkesinin nura akan raylarý Geçilen her istasyon hüzünle mimleniyor Ben yerimden memnunum,istemem saraylarý Bu daracýk odamda , davam biçimleniyor
Bana þiir okuma,ruhum bezgin masaldan Bir kondüktör sesiyle uyanmalýyým güne Iþýk yaðsýn gönlüme , o bilindik Kutsaldan Ýniþ istasyonumdan, katýlayým düðüne 2-
Ruhum inkýbaz hali,ulaþýp antik gara Ýstemsiz bakýþlarla kollarým çýkýþlarý Raylarýn melodisi kalbolurken firara Hicraným eritiyor,buz tutmuþ bakýþlarý
Ceketimin yakasý kulak memelerime deðe yazacak olur, korkum yokken ayazdan kömür tadý karýþýr,korsan gülmelerime süveyda pusu atar,saklandýðý beyazdan
Bugün bir gariplik var,istasyonlar tek renk lal Ak saçlý ninelerin aðýtlarýnda matem Kerbela güllerini anýmsatýr bu melal Zerresini hissetsen kan kusturur bu verem
Kondüktör arýyorum,biraz anlayan halden Cebinde beyaz zambak,yol yorgunu mintaný Uykusuz gözler ile giz çalalým Zühalden Kompartman köþesinde beklerken kýzýl taný
Bilinmez rotalara giderken þimendifer Kondüktör ve ben müzmin,fazlasýyla memnunuz Vehmimizde mavi gül,ve cennet asa sefer Bu çilekeþ vagonun varlýðýna medyunuz
3- Bir bahar mevsimiydi ,gördüm yorgun yüzünü Elinde tahta bavul,kahverengi ceketi Saklamaya meyletmiþ döþündeki hüzünü Güneþ gurub ederken puslandý silüeti
Hasret istasyonunda kaybetmiþti yönünü Bir adý müzmin artýk,ötekisi muhayyer Peron izbelerinde raylar keser önünü Vakitsizlik akrebi beyin zarýný deler
Uzaklardan seslenir,kirli lokomotifler O seslerden kaçtýkça sesler onu kovalar Peronlara sýr katar melal yüklü motifler Bir tren bacasýnda , gezgin bir kuþ yuvalar
Dokundum matemine iþitmek için bin ah Acý bir tebessümle yanaðý gamzelendi Dedim anlamalýsýn bize beyazdýr siyah Müjdeyi derk edince , ümidi tazelendi
Yaklaþtý istasyona rötarsýzlar treni Cebindeki bileti inceledi son defa Duyuldu ekspresin son hareket sireni Ve yolculuk baþladý nur içiren tarafa
Ben yine mütevekkil ellerimi salladým hem de dakikalarca,arkasýndan gidenin Her kalbi kýrýk gibi vuslatýmý kolladým Kavuþmak için Nura ardýnda Nadidenin
Hasret istasyonunda tüm saatler ayarlý Toprak renkli vagonlar , yolcusuna muntazýr Bir tek ben miyim böyle mesafeye duyarlý? Yol heyecaným,biletim, çay suyum bile hazýr
Farzýmuhal Sosyal Medyada Paylaşın:
farzımuhal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.