Hayal Ve Ufuk

Onlar...
Bin bir hayal
içindeydi, azim, ihlas
Ve cefada kanaat sahipleriydi

Her þartta
Þikayetçi olmak
istemezlerdi Umutlarýný
sabýrla inþa eden ümitlerdi

Hayal
Elbette ufuktur
bilinmeli,ufuk fikirsiz
olmaz elbette hakikat
düþünülmeli ne kadar hülyaya
dalarsan dal, zafiyetten geçilmeli

Tutku,
beklenti
sýnýrý gözetilmeli
Ýhtiras zihin
ve gönülde illettir gafleti
bilmeyen zafiyet içindedir

Hamt
Aklýn, kalbin,
þuurun gereðidir
Nadan olan
nanköre söyle ne demelidir
Kiþiye
Sövüp, saymak
cehalettir, Hiddet,
þiddet, adavet ehli olan rezildir

Haline
Muti olan,
gayreti hayýrda arayan
Kim olursa
olsun ihsana talip kimsedir
Ýçim.. titrer öyle
üþürüm, kimseye
ses etmez düþünürüm

Kendime
Yabancý olduðum kadar
sefilim kime nasýl
sual ederim, biçareyim
Günüm Gecedir
bu hal içindeyim ben
þemsi, Mah’ý neyleyim

Ezik
Ve alçalan
ruhumla böyleyim kimseye
nazar edemem, çekinirim
Kaybolan yýllar aklýma geldikçe
haya ederim, Beyhude geçen
ömrü heba eden zafiyetim

Ben...
Þimdi nasýl
Endiþe etmeyeyim
Zihnimden uçup gidenleri
kime ne cür’etle izah edeyim

Sýký
Sýkýya tembih ettikleri
Sipariþler neydi bileyim
Böyle yorgun, unutkan zihni
Kime mazur göstereyim

Ah
Refikam gücenecek
Kimden medet bekleyim
Bir neþe ve huzur içinde
Sevinçle kapýda bekleyeyim

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: