Bir ayrýlýk þiiri, yazar benim kalemim Araya nifak girdi, birden bire darýldýk Fýrtýnalý, rüzgârlý, benim þu iç âlemim Gönül fayý çatladý, deprem gibi sarsýldýk
Bir çift inci gibiydi, hani sevgiyle bakan Çaðlayan, dere deðil, süzülüp yere akan Tebessümle gülerdi, þimdi akýyorlar kan Yaþlý gözler içinde, son bir defa sarýldýk
Dünya bile sýkýcý, döner ayný eksende Açmaz yediverenler, ayný baða eksende Gönül kýyýsý uzak, fazla kürek çeksen de Akýntýya kapýlýp, köpük gibi daðýldýk
Nerede eski halim, kalmamýþ hiç fiyaka Bak çileye gark oldum þarkýlar yaka yaka Alaya alma sakýn, gerçek bu, deðil þaka Etle týrnak gibiydik, sanki neden sýyrýldýk
Nereye dönüp baksam, anýlarýn duruyor Bir vazonun içinde, pembe güller kuruyor Denizdeki dalgalar, sanki kalbe vuruyor Gidemem o sahile, çünkü orda ayrýldýk
SADIK YILMAZ Tarih:20.07.2017 ===================== Sosyal Medyada Paylaşın:
SADIK YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.