gördüm
solmuþ alev rengin sararmýþ çehren
bitmiþ o huzur dolu kahkaha neþen
kibir ile sürdün sefaný senindi devran
havan cakan bitti virana döndü zaman
ne kadar gülsende boþ içinde yaran
her gece kopuyor gönlünde bir tufan
hani o güzelliðin kipriðin kaþýn canan
biçare soldu sarardý beyhude zaman
süsün püsün makyajýn ojen boyalarýn
duvardaki o resimlere gözlerin dalgýn
bak gülen yüzün þimdi aynalara dargýn
aðardý sarý saçlarýn savurdu seni zaman
hastalýk baþladý dertler baðdaþ kurdu
eritti dermansýz hor derdin zalim kurdu
kim kýymet bildi kim geldi halini sordu
deprem oldu mezara soktu seni zaman
divane doðan ölür deðildir ebedi baki
olmayalým dünyada ne aslan nede tilki
yaþamalý insan onurlu faziletli þerefli
edebi ahlak gerekli engel deðil zaman
yýlmaz bülbül (divane)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.