Gözlerim

...

Gözlerim...
Kamaþýr cemaline bakamam
Zülfünü
okþayan tarak dahi olamam

Böyle
sefil ve miskin
halimle karþýna asla çýkamam

Ben
sana umut olamam,
içimde var
olan garipliði saklayamam

Kuytu
yerlerde yaþarým,
çile ve cefa ile arkadaþým
seni halime
yoldaþ yapýp sürursuz býrakamam

San’at...
Ne müthiþ bir derya
Ýstidat
sahipleri için nasibi sevda
Gerçekleþmez
elbette ki her hayal ve hülya

Hak
ve hakikati
aramak, onun
için yaþamak yakýþýr insana

Faniye aldanan,
zafiyete sýðýnan, þan,
þöhret arayan nefis olunca

Ölüm,
ilim, irfan, hikmet
halinden uzaksa, gaflet
ve þirk kuþatýr zan baþlayýnca

Aþýk...
Odur ki
Can için telaþ etmez
Feda
olmayan
candan geçemez

Canan için
bir hevaya,
arzuya meyletmez
Hak
sevdasýndan
gayri bir yolu kendine
vuslat edinmez,zafiyeti seçemez

Cefanýn,
çilenin yükünü
çekerken ihlastan,
edepten yüz bir lahza olsun çeviremez
Fani
adýna ne varsa,
umut olmak için, deva
sunmak için meþakkate boyun bükemez

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: