Gece saat üç buçuk bir feryat figan koptu Ay saklandý buluta utançla kýzararak Olan olmuþtu artýk yapacak bir þey yoktu Bir çocuk aðlýyordu karanlýðý yýrtarak Anne diyen sesinde korku kol geziyordu Belli ki olanlarý yüreði seziyordu.
Baba dediði adam annesine kýymýþtý Annesinin sesini uykusunda duymuþtu Katil adam kadýný býçak ile oymuþtu Þerefsiz on darbeyle ancak kana doymuþtu Zaman aðýr geçiyor sessizlik uzuyordu Delik deþik vücuttan kýrmýzý sýzýyordu.
Bir kadýndý nihayet sorguya gerek yoktu Suçu olsun olmasýn katline sebep çoktu Belki iþe dalarak yemek altýný yaktý Belki de yanlýþlýkla gözü yabana baktý Adam zaten her þeye nedensiz kýzýyordu Aile ocaðýný hýrsýyla kazýyordu.
Çocuk sokaða çýkmýþ anne diye aðlýyor Yalýn ayak koþarken kaldýrýmý daðlýyor Herkes merak için de çocuk niye aðlýyor Görünen dehþet sahne eli kolu baðlýyor Kimi nefret kusarken kimi aðzý bozuyor Gazeteler sadece kadýn öldü yazýyor.
Ayvazým DENÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.