SEVDİĞİM

Sevdiðim beni dert etme
Biraz yalnýzým kalabalýklar içinde
Azýcýk dokunur hafif nazlý yüreðime
Hepsi o kadar

Ha az kaldý unutacaktým
Bir de
Gereðinden fazla deðer verdiðim o insanlar var ya
Epey üzüyorlar beni
Bilmiyorlar kadrimi kýymetimi

Allah’tan Hýzýr gibi yetiþiyor imdadýma kitaplar
Kurtarýyorlar beni sýkýntýlardan
Dönüyorum huzurlu dünyama tekrar

Neyse
Beni boþ ver
Söyle hele senden ne haber
Suruç’ta öðretmen olmak bilirim çok zor
Birkaç güne kalmaz kasýp kavuracak çöl sýcaðý sizi
Sivrisinekler yakacak teninizi
Çok çektiniz zaten kýþýn
Çamur deryasýnda yüzdünüz Suruç’un

Bereket versin
Yüreði insan sevgisiyle doludur Suruç’un
O olmasa kalýnmazdý Suruç’ta kýþýn ,yazýn

Ýyi bak her biri bir dünya deðerindeki öðrencilerine
Anne sevgisiyle yaklaþ o meleklere
Aydýnlat onlarý ilimle fenle
Yürüsünler yarýnlara emin adýmlarla
Görsünler önünü ilmin ýþýðýyla

Sevdiðim ,nar çiçeðim ,iki gözüm
Sensiz bu ellerde çok yalnýzým
Bu benim alýn yazým
Boyun eðerim
Yeter ki sen üzülme aþkým

Ýrfan GÖRGÜN




Sosyal Medyada Paylaşın: