SENİ UNUTURDUM ASLINDA

Seni unuturdum aslýnda
Dýþým dingin su gibi
Yamalý ðülüþlerime sýzýp
Ýçimi daðlayan tuzak sýn
Her gün ant içerim unutmaya
Gözlerimden süzülür aktim
Ancak nefesim kadar uzaksýn.

Unuturdum aslýnda
Her yere yüreðimde gelmesen
Önüme set iþlerime ket vurup
Yol ayrýmýnda þu aklýmý çelmesen
Unuturdum

Seyahatte yanýmdasýn
Yerken içerken beni süzüyor
Ayak seslerinin ritmi ayný
Sanki
Etrafýmda geziyor gibisin
Ne zaman aralasam gönül kapýmý
Yüzün düþmüþ
Öylece bakýp seziyor gibisin

Unuturdum aslýnda
Hatýrlatmasa
O yýkýk temel
Bir yarým elma
Elimdeki sana ait görünmeyen el
Ah bu düðün niþan
Bu kalabalýk ki yüreðime dolaþan
Turnalar yok mu turnalar
Göç mevsimiyle hýzlanýr hüzünlü yel
Bir sarý eylül gelir ki hepsini aþan

Tam unutup gülüp eðleneyim diyorum
Þamatasýyla o yan masa
Sonra çekip gidiyorum
Her yerde yokluðun çarpar yüzüme
Özlemin ki kabuksuz yara
Unuturdum söz geçse gözüme býçak kemiðe dayanmasa

Ne zaman unuttum desem
Her þeyi önüme döken yok mu o gözlerinin elasý
O sýzlatan ince set
Sapýr sapýr dökülen þu günler
Yaralý ruhumun selasý
Ýki yürekle gittin sen
Bu gezinen ben deðilim ben bildiðin ceset...

Sosyal Medyada Paylaşın: