DUDAKLARIMDA KÜLÜM SEN

senle ben arasý
bir ayrýlýkmýydý bizi periþan eden
sensizliði, göðüs kafesime
sýkýþtýrdýðým gündü senden ölümüm

mürekkep yalayan sayfalar incindi
kalemin ucundan dökülen sitemlere
kapkara duvarlar yutkunuyor duygularým
ötesinde sen
tepesinde sen
dibinde sen

ayaz yüreðim sürüklenen bir çalýda
bedenim eskimiþ bir kýþta
boyumu aþan dertler gönül rafýmda
senli düþlerim intiharda
bir trenin raylarýnda

kirpiklerimde gözü kararmýþ bulutlar var
salacak kendini gözlerimi sele boðarcasýna
toprak emiyor güneþi göðsünden
ay rengini çalýyor yýldýzlara
alkýþ tutuyor yýldýzlar umutlara
senle ben arasý
bir uçurum
bir volkan
tepesi olmayan dam

asýrlara mayalý acýlar tutmuþ benliðimde
düþüreceksin beni diplere
ipin ucu sen
uçurum sen
hedefime kurþun sen

düþür istersen dipsiz vadilere
çýrýl bir yalnýzlýða
mýhlanan ben
sensizliðe hýrpalanan ben
imkansýzlýðýnla çýrpýnan ben
tütünle aðartmaya çalýþtýðým gecelerimde
dumaným sen
iki parmak aramda nasýrým sen
dudaklarýmda külüm sen

HÜLYA ÇELÝK

Sosyal Medyada Paylaşın: