Peki nereye?
topraðýn güneþli yüzü; ah esrarengiz gece
nereden bulursun rüzgarýn savurduðu hoþluðu
nasýl doldurursun bunca boþluðu
nasýl unutursun adeletin geç günlüðünü
henüz okumamýþ ve henüz yazmamýþ
yada her cümleyi bir istanyonda unutmuþ
o kýrýk sonbaharýn bir oyunu mu?
bir kentozanýnýn mýsralarý dolar içime
kýzýlca kýyamet martý çýðlýðý
kýyýsýnda oturduðun bir düþ sonradan
hep sonradan dilin çözülür
gülmenin ve aðlamanýn kapýsýna açýlýr penceren
seyir defterine yazýp adaletsizlikleri dilsiz
topraðýn yüzünde kalan tohum
avutur kýþ çobanlarýný
alý moru bal köpüðü dudaklarýndan
sonbahar geçer aydýnlanýrým
öyle uzaksýn ki þimdi bana
rüzðarlar okþuyor eylûl akþamlarýný
sana anlatamadýðým hisleri daðýtýyor
bir çýrpýda
ellerine kýnalar yakan o eski köylü kýzlarý kalmadý
herbirþeyin çakmasý çýktý
baþka türkü iþliyor düzen
eðri oturup doðru konuþan periþan
biz yine düþe kalka yürürüz bu yollarda
aklýn aldýðý mantalitada sökmez bize yamuk oyunlar
içimiz rahat uykumuz tastamam
býrak aralýk kalsýn gönül pencerem
otabüler geçiyor altý rüzgarlý
hiç bir yolun sonu yoktur ki nirvanaya varan
geceyi okþuyor ýlýk rüzðarlar
býraktým baþýmdaki bulutlarý daðýtsýn
eskisi gibi olmaz hiç bir þey kýrk dikiþ atsanda
kýþlýk paltoyla kapatsan iliklesen düðmeyi
yürüyüp gideceksin buralardan
ardýna bile bakmadan
peki nereye memleket mi kaldý..
Nurten Ak Aygen
19.09.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.