YİNE MAYIS GELDİ ANNE
gökyüzü aðlýyor yer çatlamýþtý kuraktan
kulaðýmda içli ezgi gibi dinmeyen o ses
hasretle tükenen son nefes
iþte mayýs ayý /iþte o buruk gün
yine geldi anne
hava mý puslu etraf mý tam aydýnlýk deðil
gecenin alaca karanlýðý çökmüþ gibi
ölü çiçekler yaðýyordu üzerime
yüreðim avcuma düþmüþ
kýzýl cehennem narýnda yanan
mayýs ayýnýn acýsý sarmýþtý her yanýmý
göçebeler gibi þehrin sýkýþmýþ bir köþesinde
o mutlu kadýn rolünü oynayan benmiyim
sürekli tepemde esen rüzgarýn uðultusu
dinmek bilmeyen fýrtýna sanki bedenimi esir almýþ
savurup duruyordu yerden yere
ve her sefer vurulup yere düþtükçe
yeniden kalkýp yürümekten yoruldum anne
ruhumu cellatlara teslim edip
arýnmak istiyorum beni acýtan tüm yaralardan
biliyormusun anne o da gitti uzaklara!
yine geldi mayýs ayý kapkara hüznüyle
ve yine o buruk/o kara gün
yapayalnýz ve kimsesiz
anne.................
.............
Hacer Alioðlu
01-15 mayýs
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.