Býrakýp da gidiyorum bende bu þehri! Sen olmadan yaramadý hiç yar olmadý. Kalbimdeki hüzünleri çoðalttý sanki! Bir baþýma kaldým gene kimse sormadý.
Hep seni aradý durdu mahzun gözlerim. Çok dolaþtým bitkin düþtü yorgun dizlerim. Her tarafta haykýrýyor sanki senin izlerin. Anladým ki senden baþka dostum kalmadý.
Hani sen demiþtin bana bu mekan bizim! Vardým gene oralara sustu dilsizim. Ayrýlýrken istemedi veda ne izin. Sensiz buralarýn inan tadý kalmadý.
Yoruldum ben aramaya gücüm kalmadý Yýprandým da deli gönlüm hiç uslanmadý. Çok haykýrdým feryadýmý kimse duymadý. Gene de sensizlik vardý kimse bakmadý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tahsin emek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.