Bul Beni - 257
Karanlýktayým, hem de zifiri karanlýkta
göz gözü görmüyor
iþim yaver gitmiyor
neye elimi atsam ters tepiyor
biraz da olsa ümidim var
ya o da olmasa, zaten bende olmazdým
yaþayan bir ölüden farkým kalmazdý o zaman
sana ihtiyacým var, ara ve bul beni
hatýrla, hani sana serenatlar yapardým
en güzel þiirlerimi sana ithafen yazýp
sana okurdum, en kalbi duygularla
en yüksek perdeden, avazým çýktýðý kadar
ismini bir melodi gibi mýrýldanýrdým
þimdi sana haykýrýyorum
iþte o sesimin geldiði yöne doðru gel, bul beni
sabah erken kalkýp týraþ olurdum
deodorant ve kolonya sürerdim
sýrf senin için
üstüme parfüm sýkardým
yetmemiþ gibi, sen çok seversin diye
gül kokusu da eklerdim
en güzel kokularla sana gelirdim
þimdi içine çek kokumu
koklayarak benim olduðum yöne doðru gel, bul beni
sana açýk adres veremem
nerede olduðumu söyleyemem
belki en iþlek yerdeyim
belki en tenhalardayým
tahmin etmelisin
en çok nerede mutlu olurduk
bir düþünsene
ona buna sorma, kalbinin sesini dinle
önce hisset beni bütün bedeninde
sonra göðsünün sol yanýna bak
derinliklerine in
ve o karanlýkta kalp gözüyle bak, gör ve bul beni
SADIK YILMAZ
Tarih: 08.07.2017 ================================
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.