Ahmet Coşkun 1
Ölü yiyiciler
Ahmet Coşkun 1

Ölü yiyiciler


Ölü yiyiciler

Ölüm gülümsüyordu
Yaşamın kutsiyetine

Sürü sürüydüler
Karanlığın içinden belirdiler
Avazları çıktığı kadar bağırıyorlardı
Kuduza yakalanmış köpek gibiydiler
Ne dedikleri hiç anlaşılmıyordu
Her biri başka bir kan kokuyordu
Mağaradan dökülen yarasalar gibi
Her biri başka bir intikam diyordu
Saldırdılar hep beraber

Parçaladılar mezar taşlarını
Pençelerini daldırdılar toprağa
Savurdular toprağı gökyüzüne
Yapıştılar ölünün buz kesmiş etine
Ağaçlar hışır hışır sesli ağlıyordu
Bütün kuşlar uçmuştu Süleymana
Gece utancından aydınlanıyordu
Uykusuzdu bütün yıldızlar
Ay sancılı

Ölüm gülümsüyordu
Yaşamın kutsiyetine

Ahmet Coşkun
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.