İNSAN
ÝNSAN
Et kemikle,pýhtý cana büründü
Yalan Dünya’sý,tarladýr Ýnsana
Miyadý dolunca,biçti mahsülü
Mayasý sevgi,Ruh can’dýr Ýnsana
Nurundan üflemiþ,yüce Yaradan
Kaçmýþ kör þeytan,sýyrýlýp aradan
Sakýn vaz geçme,kulluk þuur’undan
Yol olur yoksa,cehennem Ýnsana
Beþikten mezara giden ömürde
Günah’ta dolar,sevap’ta deftere
Razý olmuþsa Ata,kul sevine
Rahmeti bol verir,Allah Ýnsana
Bir kapýdan girdik kaldýk þu handa
Gerçeði sorarýz durduk mekânda
Aþk aþký arar her gördüðü canda
Nefsin tuzaðý var cümle Ýnsana <_<_<_"Tülay Bostancý"
Fikrine uymayana,çamur atma
Fýtratý bozup’da,gýybete sapma
Sevgiyi al,çýk Gönül pazarýna,
Ruhunu hoþ tut,Cennet var Ýnsana
Yetimi koru,hiç madur olmasýn
Zalimin zülmüyle,gül solmasýn
Varlýk içine hiç,yokluk dolmasýn
Hâk terazisi,nizam’dýr Ýnsana
Türlü türlü lezzet,sonsuz nimeti
Hâk;güzel yaratmýþ Arþu Alemi
Þu dünyada,Resul;bul hâkikâti
Sýrat köprüsü var,zordur Ýnsana
16 / 09 / 2017
Þiir:Resul Civcik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.